- κοτέομαι
- κοτέω, κοτέομαι, perf. part. κεκοτηώς, mid. aor. κοτέσσατο: be angry with, τινί, also w. causal gen., Il. 4.168.
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό). 2010.
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό). 2010.